او یک ژاپنی و متولد 22 می 1962 است. ابتدا به مدرسه ی جودو رفت و پس از مدتی در 16 سالگی به دنیای کیوکوشین وارد و به شاگردی ماس اویاما درآمد. در مسابقات جهانی1978 پس از رسیدن به مرحله نیمه نهایی، پس از پنج راند مبارزه ی سنگین با «اندی هوگ» و در نهایت شکست از وی و نیز پیروزی بر «مایکل تامسون» در رده بندی، بمقام سوم رسید. چهار سال بعد در سال 1991 پس از رسیدن به فینال و پس از دو راند مبارزه، بدلیل خستگی بیشتر، از کنجی میدوری شکست خورد و به مقام دوم رسید. خوب است بدانید که ابروی شکسته ی وی در این مسابقات حاصل مبارزه با یکی از قهرمانان کشورمان بود که در آندوره شرکت کرده و در مبارزه با ایشان بوجود آمد. مبارزه ی بسیار سنگینی بود که هردو طرف ضربات مهلک شیتا سوکی را به هم وارد می کردند که در همین رفت برگشتها ابروی ماسودا شکست. ولی بمسابقه برگشته و با یک ضربه مواشی گری حریف ایرانیش را شکست داد. او در همان سال موفق شد نام خود را در جمع مردانی که مبارزات 100 نفره انجام داده بودند ثبت کند. مردانی چون: ماتسویی، یاماکی، فیلهو، کازومی و...
همه می دانند که ضربات شیتا سوکی و گدان مواشی گری او چقدر مهلک می باشد! مقاومت بدنی او نیز کم نظیر است.
اولين معلم او «نوبويوكي ايموري» كه در برزيل تنها چند سالي تجربه مربيگري داشت خيلي زود متوجه استعداد شاگرد جديد خود شد. اگر از او بپرسيد چرا كاراته را شروع كرد مي‌گويد: «زماني كه بچه بودم بيشتر اوقاتم را به نگاه كردن فيلمهاي هنرهاي رزمي مي‌پرداختم تا اينكه برادرم مرا براي اولين بار به يك دوجو برد كه سرنوشت مرا عوض كرد».
نياز به از خود فراتر رفتن و جاذبه‌اي كه فعاليت بدني براي او داشت، او را بزودي راهي مسابقات و ميدان مبارزه كرد. كاراته كيوكوشين كاي كه براي بزرگسالان بسيار سنگين و سخت است، مبارزاتي براي كاراته كودكان نيز ترتيب داد كه به جوانترها آزادانه اجازه ابراز احساسات مي‌داد.
يكسال پس از آغاز كارش در اولين تورنمنت شركت كرد ولي نتيجه درخشاني بدست نياورد. اما چه اهميتي دارد! اين مسئله باعث تشويق او شد تا بهتر كار كند. در سن 14 سالگي او به نوعي شاگرد و مريد استاد ايلوري شد و در دوجوي او مشغول شد يعني بيشتر در زندگي در دوجو سرمايه‌گذاري كرد. سالن تمرين را تميز مي‌كرد و به امور مختلف تكنيكي و تجاري رسيدگي مي‌كرد تا بتدريج در روح كيوكوشين نفوذ پيدا كند. در اين دوره جديد زندگي او، پيروزيهاي قهرمان آينده ما مشخص‌تر بود. فيلهو مي‌گويد: «از آن زمان خودم را مسئول مي‌دانستم. خودم با خودم هر بار جدي‌تر و سخت‌گير‌تر بودم و نتيجه بهتري مي‌گرفتم.
قهرمان كيوكوشين كاي جهان به تدريج كه فرانسيسكو ظرفيتش را افزايش مي‌داد و در كوميته پيشرفت مي‌كرد خواسته‌هايش بيشتر آشكار مي‌شد. زماني كه او براي اولين بار در مسابقات قهرماني كيوكوشين كاي برزيل شركت كرد 16 سال بيشتر نداشت. در اين مسابقات سه نفر اول هر گروه به ژاپن اعزام مي‌شدند. اما زماني كه فرانسيسكو براي دور آخر و مقام سوم چهارمي به زمين رفت از اين موضوع آگاهي نداشت. نتيجه اينكه جزو سه نفر اول نبود. طبق گفته‌اش: «اگر آخرين مبارزه‌ام را پيروز مي‌شدم به ژاپن مي‌رفتم و اين تجربه بسيار خوبي براي من مي‌شد. اما نمي‌دانستم كه مقامهاي اول تا سوم به اين سفر اعزام مي‌شوند و مبارزه را از دست دادم». حال مي‌دانيم كه چگونه فيلهو به آرزويش كه همان بدست آوردن اين تجربه در ژاپن بود، دست پيدا كرد
سه سال پس از اين مبارزه، فيلهو به شاگردي «سي جي ايزوپ»، مسئول كيوكوشين كاي در برزيل، درآمد. در سال 1990 فرانسيسكو19 سال داشت و اين اميد جوان به همراهي مربي جديد خود وارد دنيايي متفاوت شدند. ورود به مسابقات بزرگ.در سال 1991، فرانسيسكوفيلهو به يكي از روياهايش جامه عمل پوشانيد: سفر به ژاپن. در ژاپن او با مرحوم سوساي «ماسوتاتسو اوياما» بنيانگزار سبك و مركز كاراته كيوكوشين كاي ملاقات نمود. فيلهو در اصل هيچ گاه شاگرد واقعي استاد نبود اما جو مسابقات در ژاپن و ملاقات او با برترينهاي ژاپني دست به دست هم داد تا از او فيلهوي كنوني را بسازند. سه سال بعد در سال 1994 استاد اوياما حيات را بدرود گفت.
در سال 1996، فرانسيسكو برزيل را به قصد اقامت در ژاپن به مدت يكسال ترك مي‌كند تا به تكميل تعليمات خود بپردازد در آن زمان او ديگر يك مبارز مشهور و بي‌چون و چرا در كاراته بين‌المللي بود. قهرمان برزيلي اكنون خواهان برترين عنوان بود. قهرماني جهان در تمام سبكها در مسابقات قهرماني جهان در رشته كيوكوشين كاي كاراته (بدون جدول وزني و براساس ضربه فني) كه در سال 1975 براي نخستين بار اجرا شده بود و هر چهار سال يك بار برگزار مي‌شد هيچ غير ژاپني مقام اول را بدست نياورده بود:
در سال 1975 شاگرد استاد «اوياما» به نام «كاتسواكي ساتو» اين مسابقه را برد. در سال 1979و 1984 نوبت به «ماكاتو ناكامورا» رسيد. در سال 1987 «شوكي ماتسويي» با مبارزه فينال به يادماندني مقابل «اندي هوگ» به مقام قهرماني رسيد. در سال 1991 «كنجي ميدوري» با جثه‌اي متوسط به مقام اول رسيد و در سال 1995 كن جي «ياماكي» برتري سنگين وزنها را با بدست آوردن مقام ششم جهان نشان داد. فيلهو با دقتي خاص نظاره گر مبارزات اين ژاپني‌ها بود چون اكنون حس مي‌كرد ديگر نوبت او رسيده است. او صاحب تكنيك خوب، جثه‌اي متناسب و تجربه لازم براي مطرح كردن خود، بود و در ضمن با توجه به شرايط موجود احتمال دستيابي او به مقام مورد نظرش زياد بود او در مدت 4 سال كه فرصت داشت به تمرين پرداخت ژاپني‌ها به نوبه خود خطر را احساس كردند.
فيلهو در حال صعود بود در حاليكه «ياماكي» در آخر كار خود بود. اما درست در همين زمان ژاپن بود كه در تمام مسابقات پيروز مي‌شد: قهرماني ژاپن تمام وزنها و قهرماني ژاپن دسته سنگين وزنها. تيم ژاپن و در رأس آن «كازومي» خود را طي يك استاژ به مربيگري خود «ماتسويي» آماده مي‌كردند.
روز نهايي 7 نوامبر1999 درتوكيو بود. فيلهو در عرض دو روز مي‌بايست به 7 حريف غلبه كند تا در نهايت مقابل هاجيمه كازومي قرار گيرد. مسابقات كه با حضور 45 هزار تماشاچي برگزار شد توسط «سي ايزوبه» داوري شد. اما در پايان وقت دوم اضافي مسابقه باز هم به تساوي كشيد. هيچ كس نمي‌توانست يكي از دو حريف را انتخاب كند. در وزن‌كشي اين دو كمتر از 10 كيلو با هم اختلاف داشتند. فيلهو (106 كيلو) و كازومي (100 كيلو). در نتيجه غيرممكن بود كه پيروزي را نصيب حريف كم‌‌وزن‌تر كنند. تنها مورد باقيماند شكست اجسام بود كه فيلهو در اين زمينه امتياز بيشتري داشت چون در آزمونهاي اوليه، فيلهو چند چوب بيشتر از حريف خود شكسته بود. در نهايت مبارز برزيلي به عنوان برنده انتخاب شد. براي اولين بار در تاريخ كيوكوشين كاي مقام اولي از چنگ ژاپني‌ها درآمد. از اين پيروزي به بعد، فرانسيسكوفيلهو نه تنها در برزيل بلكه در ژاپن كه محل بدست آوردن همان مقام كازومي بود، يك قهرمان واقعي به شمار مي‌رفت. يك ورود پرهياهو در مسابقات K-1 ؛ فرانسيسكوفيلهو براي شركت در مبارزات كيك بوكسينگ منتظر قهرماني‌اش در مسابقات جهاني كيوكوشين‌كاي بود.
روابط بين انجمن كيوكوشين‌كاي استاد ماتسويي و )انجمن K-1به مسئوليت كازويوشي ايشي، پيشكسوت كيوكوشين‌كاي) باعث شد كه فيلهو بتواند در بزرگترين تورنمنت كيك بوكسينگ جهان مستقيماً وارد مبارزه شود.فيلهو در اولين مبارزه K-1 كه در 20 ژوئيه 1997 در ناگويا برگزار شد، مقابل يكي از برترينهاي كاراته و كيك بوكسينگ قرار گرفت: اندي هوگ. اين دو مرد يك بار ديگر هم در مسابقات قهرماني كيوكوشين‌كاي جهان كه در سال 1991 در توكيو برگزار شده بود همديگر را ملاقات كرده بودند. در آن روز اندي كه در مسابقات قهرماني قبلي نايب قهرمان شده بود (1987) تصميم جدي براي پيروزي در مسابقات جهاني داشت. اما در دومين راند اين تورنمنت تاريخي، اندي كه بسيار به خود مطمئن بود با يك ضربه دوراني پاي فيلهو كه به صورتش وارد آمد ضربه فني شد. اما ضربه فني سبك كه بلافاصله از روي زمين بلند شد و نه ضربه فني كه گروه پزشكي مجبور به مداخله شوند.بنابراين روز 20 ژوئيه براي اندي روز انتقام بود. اندي در مسابقات K-1 صاحب تجربه بود اما فيلهو چندان به اين مسئله توجه نمي‌كرد. او با يك ضربه قوي چپ اندي را براي بار دوم در راند اول ضربه فني كرد. او در سال 1998 مقابل «ري‌سيفو» مساوي كرد و در برابر پيتر آرتز در مسابقات 18 ژوئيه 1998 در ناگويا پيروز شد. در روز 25 آوريل 1999 در يوكوهاما در مسابقات k-1 فيلهو بار ديگر در راند اول قهرمان قهرمانان كيك بوكسينگ، ارنستو هوست را ضربه فني كرد. اين بار هم با يك سيكن مواشي چپ. در روز 23 آوريل سال 2000 در ورزشگاه «اوزاكا»، او مقابل ژروم لوبنر قرار گرفت. نتيجه: در راند اول به طرز غير قابل باوري ضربه فني شد.
بعد از اين مسابقه، حريف برزيلي كه به شدت شوكه شده بود مدتي از مسابقات عقب كشيد. اين در حالي است كه اغلب تصور مي‌كردند او از وقايع و مسابقات k-1 دور افتاده است اما در 8 دسامبر 2001 او در مسابقات جايزه بزرگ k-1 تا مرحله فينال پيش رفت و بعد از مغلوب كردن «پيتر آرتز» و «آلكسي ايگناشوف»، مقابل «مارك هانت» با از دست دادن امتياز مبارزه را واگذار كرد.فرانسيسكو سومين كاراته‌كايي بود كه ب
استادان كيوكوشين كاراته ي باشگاه پارس شهركرد